Μια ανοιξιάτικη μέρα ο λαγός κορόιδευε τη χελώνα για το αργό της βάδισμα. Ατάραχη η χελώνα, γυρίζει προς το μέρος του και του λέει: «Ας κάνουμε ένα αγώνα δρόμου για να δούμε ποιος είναι ο γρηγορότερος».
Ο λαγός τότε έσκασε στα γέλια, αλλά δέχτηκε την πρόκλησή της. Ο αγώνας ορίστηκε για το επόμενο πρωινό και όλα τα ζώα του δάσους βοήθησαν για την διεξαγωγή του. Έτσι, το επόμενο πρωί, η αλεπού έδωσε το σύνθημα και ο αγώνας ξεκίνησε.
Η χελώνα άρχισε να περπατάει, αργά αλλά με σταθερά βήματα προς το τέρμα. Ο λαγός, βλέποντας την πόσο αργά πήγαινε και καθώς ήταν σίγουρος για τη νίκη του, στα μέσα της διαδρομής, ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο και κοιμήθηκε. Η χελώνα συνέχιζε να περπατά, αργά και σταθερά προς το τέρμα.
Όταν ξύπνησε ο λαγός δεν είδε πουθενά την χελώνα και σκέφτηκε να τρέξει γρήγορα προς το τέρμα. Ήταν ήδη όμως αργά. Η χελώνα είχε φτάσει στο τέρμα κερδίζοντας αυτή τελικά τον αγώνα και όλα τα ζώα την χειροκροτούσαν.
Πηγή: paramithakia
Πηγή: paramithakia
Η προσπάθεια, η θέληση και η υπομονή νικάει πολλές φορές και την ίδια την φυσική υπεροχή, όταν αυτή δεν καλλιεργείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου