Παραμύθι: Ένας μυστικός διάλογος με την ψυχή μας

Παραμύθι… Και μόνο η προφορά της λέξης πολλές φορές αρκεί για να μας ταξιδέψει. Τον καθένα μας εκεί που θα ήθελε να πάει.

Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε ξανά τα οφέλη που έχουν τα παραμύθια για τα παιδιά. Έχουν γραφτεί άπειρα άρθρα γι΄αυτό και όλοι λίγο πολύ τα ξέρουμε. Πείτε όμως την αλήθεια. Δεν ήταν το ίδιο ευχάριστο και σε εσάς, όταν διαβάζατε το παραμύθι στα παιδιά σας, τα εγγόνια σας, τα βαφτιστήρια σας; Εγώ θα έλεγα ότι πολλές φορές περισσότερο το ευχαριστιόσασταν εσείς, παρά τα ίδια τα παιδιά. Είμαι σίγουρη ότι κάποιες φορές μάλιστα, όταν δεν ξέρατε το τέλος , παρόλη την κούραση και τη νύστα σας, θέλατε να συνεχίσετε να το διαβάζετε και τότε το μάτι «γαρίδα». Γιατί;


Πολύ απλό και χιλιοειπωμένο. Γιατί όλοι κρύβουμε ένα μικρό παιδί μέσα μας. Τα προβλήματα και ο καθημερινός αγώνας για επιβίωση έχει δυσκολέψει πολύ τη ζωή όλων μας. Το μυαλό μας, για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις τόσες υποχρεώσεις, το έχουμε κουρδίσει και προγραμματίσει να μην παρεκκλίνει καθόλου. Μέσα σε όλο αυτό το τρέξιμο λοιπόν, ξεχνάμε και αφήνουμε σε δεύτερη μοίρα το μυαλό και τις συναισθηματικές μας ανάγκες.

Όταν λοιπόν διαβάζουμε οι μεγάλοι ένα παραμύθι, ανάλογα με τα προσωπικά βιώματα και τις εμπειρίες του καθενός, το μυαλό ξεκινάει τη διαδικασία ταύτισης με κάποιον ήρωα ή μια κατάσταση. Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι εκείνη τη στιγμή ξεκινάει ένας μυστικός διάλογος με την ίδια την ψυχή μας. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, μπορεί να επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητες μας, ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό.

Αλλά ακόμη και αυτό να μην γίνει, θα έχουμε ήδη κερδίσει πολλά, διαβάζοντας το. Θα έχουμε συγκινηθεί, γοητευτεί, θυμώσει, μαγευτεί,…, θα έχουμε ταξιδέψει σαν μικρά παιδιά. Και όπως έλεγε ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν: «Με τα παραμύθια κοιμούνται τα παιδιά και ξυπνούν οι μεγάλοι»!