Η Αθηνά, η θεά της φρονιμάδας κι η πιο αγαπημένη κόρη του Δία, δε γεννήθηκε κανονικά όπως γεννιούνται θεοί και άνθρωποι. Οι άνθρωποι τη φανταζόντανε καλοκαμωμένη, γαλανομάτα, με βαριά περικεφαλαία, με θώρακα και ασπίδα, με τετράψηλο δόρυ, να έχει σα σύμβολά της το κλαδί ελιάς και την κουκουβάγια. Το παράξενο είναι ότι έτσι δα ακριβώς ξεπετάχτηκε από το κεφάλι του πατέρα της.
Η Αθηνά παραβγήκε κάποτε με τον Ποσειδώνα για το ποιος θα πάρει στην προστασία του την πόλη Κεκροπία, την κατοπινή Αθήνα. Καθώς δε συμφωνούσαν, αποφάσισαν να ζητήσουν από τους ίδιους τους κατοίκους της να διαλέξουν, προσφέροντας ο καθένας τους από κάποιο δώρο. Ο Ποσειδώνας έταξε μπόλικο νερό, χτύπησε με την τρίαινά του ένα βράχο της Ακρόπολης, και ξεπετάχτηκε σιντριβάνι το νεράκι. Η Αθηνά τότε χτύπησε το χώμα με το δόρυ της και φύτρωσε ένα δέντρο. Η ελιά.
Οι κάτοικοι πολύ το σκέφτηκαν ποιο δώρο να διαλέξουν. - Οι ελιές τρώγονται. Το λάδι που βγάζουν το βάζουμε σ' όλα τα φαγητά και γίνονται νόστιμα και χορταστικά. Τη νύχτα το καίμε στα λυχνάρια... έχουμε φως. Το νερό, είναι σκέτο νερό...
Στο τέλος διάλεξαν σα πιο χρήσιμη την ελιά, δέχτηκαν την Αθηνά για προστάτισσα και δώσανε τ' όνομά της στην πόλη τους. Ο κάμπος γύρω από την Αθήνα έγινε απέραντο λιόφυτο. Ο Ποσειδώνας τραβήχτηκε χολιασμένος, παίρνοντας μαζί του τα νερά της περιοχής.
Πηγή:slideplayer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου