Κάποτε ήταν ένα τζιτζίκι και ένα μυρμήγκι. Το τζιτζίκι είχε φτιάξει τη φωλιά του στα κλαδιά ενός δέντρου ενώ το μυρμήγκι στις ρίζες του.
Ήταν καλοκαίρι και μόλις ανέτειλε ο ήλιος, το μυρμήγκι ξεκινούσε την εργασία. Έβγαινε από τη φωλιά του και όλη μέρα έψαχνε να βρει σπόρους. Όταν έβρισκε κάποιον, τον φορτωνόταν στην πλάτη και τον κουβαλούσε μες την φωλιά του. Το μυρμήγκι εργαζόταν από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου, ασταμάτητα.
Από την άλλη μεριά, το τζιτζίκι ξυπνούσε πολύ αργά, σχεδόν μεσημέρι. Έβγαινε από τη φωλιά του και αφού έτρωγε κάτι πρόχειρο, έπιανε το τραγούδι και όλη μέρα δεν έκανε τίποτα.
Έτσι περνούσαν οι μέρες μέχρι που ήρθε το φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψιλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα των δέντρων ένα ένα ξεράθηκαν και έπεσαν στην γη.
Το μυρμήγκι, έχοντας αρκετές προμήθειες για να περάσει μέχρι την άνοιξη, καθόταν και απολάμβανε τον ήχο της βροχής, ενώ το τζιτζίκι έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει αλλά δεν υπήρχε τίποτα, αφού όλα τα φύλλα είχαν ξεραθεί. Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στο μυρμήγκι και του είπε:
- Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω γιατί όλα τα φύλλα έχουν ξεραθεί και δεν υπάρχει τροφή πουθενά.
- Καλά, όλο το καλοκαίρι τι έκανες; ρώτησε το μυρμήγκι.
- Α! Το καλοκαίρι ξέρεις δεν πρόλαβα να μαζέψω τροφές. Είχα πολύ κέφι και τραγουδούσα όλη μέρα.
- Ε αφού τραγουδούσες όλη μέρα, κάτσε τώρα να χορέψεις, είπε το μυρμήγκι και γύρισε να δει κάτι αργοπορημένα πουλιά που πετούσαν προς το νότο.
Πηγή: Deity
Πηγή: Deity
Η ξεγνοιασιά μπορεί είναι καλή αλλά δεν πρέπει να παραμελούμε πράγματα γιατί κάποια στιγμή μπορεί και να κινδυνεύσουμε.Ακούστε την ιστορία εδώ
Μάθετε για τον Αίσωπο εδώ
Δείτε περισσότερους μύθους του Αισώπου εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου